การเสพยาเสพติด 9 ชนิดและลักษณะของยาเสพติด
การบริโภคสารที่มีคุณสมบัติทางจิต โดยเฉพาะประเภทของยาเสพติดประเภทต่างๆเป็นปรากฏการณ์ที่พบมากในสังคมปัจจุบัน ทั้งในกรณีของสารเคมีที่ผิดกฎหมายและผิดกฎหมายมันค่อนข้างง่ายที่จะเข้าถึงได้แม้จะมีอันตรายร้ายแรงที่หลายคนก่อให้เกิด
การบริโภคสารเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดผลกระทบที่แตกต่างกันในสิ่งมีชีวิตอันเป็นผลมาจากการยับยั้งและการระงับความรู้สึกไปสู่ความตื่นเต้นที่รุนแรงผ่านภาพหลอนและปรากฏการณ์การรับรู้อื่น ๆ เนื่องจากผลกระทบที่พวกเขาก่อให้เกิดและบางครั้งก็ไปถึงปัจจัยอื่น ๆ เช่นปฏิกิริยาทางจิตวิทยาต่อข้อห้ามของตนหรือความจริงที่ว่าการบริโภคนั้นเป็นที่ยอมรับของสังคมหลาย ๆ คนมักจะกินมันบ่อยขึ้น
เมื่อเวลาผ่านไปเรื่องนี้ได้รับความอดทนต่อสารที่มีปัญหาซึ่งต้องการปริมาณมากขึ้นเพื่อให้บรรลุผลเช่นเดียวกันและทำให้เกิดการพึ่งพายาได้ เนื่องจากความชุกของการใช้สารเสพติดและการพึ่งพาสูง, การเสพยาเสพติดประเภทต่างๆและกระบวนการเสพติดเป็นสิ่งสำคัญ ซึ่งอธิบายไว้ในบทความนี้
ยาคืออะไรและการพึ่งพาคืออะไร?
เราพิจารณายาเสพติดกับสารใด ๆ ที่ก่อนการบริหารร่างกายมีความสามารถในการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ของการทำงาน ของเรื่อง โดยทั่วไปพวกเขากระตุ้นความรู้สึกที่น่าพอใจในบรรดาผู้ที่กินพวกเขาความสามารถในการก่อให้เกิดผลกระทบและความเสียหายถาวรในระบบประสาทและความสามารถในการผลิตความอดทนหรือการใช้ชีวิตทางกายภาพและ / หรือจิตใจกับสถานการณ์นี้และการพึ่งพาและ abstinence ก่อนที่จะหยุดการบริโภค
การพิจารณาว่ายาเสพติดสร้างการพึ่งพาเป็นสิ่งจำเป็นที่ผู้ป่วยมีความอดทนอย่างน้อยต่อสารงดเว้นก่อนการหยุดชะงักการบริโภคการขาดการควบคุมในการใช้ความเสียหายในพื้นที่สำคัญเนื่องจากการบริโภคหรือเวลาที่ทุ่มเทให้กับการได้รับและความต่อเนื่องของ การบริโภคแม้จะรู้ผลกระทบของมัน การพึ่งพาสามารถนำไปสู่การบริโภคที่ไม่เหมาะสมซึ่งอาจทำให้เกิดมึนเมาและในกรณีที่ไม่มีสารนี้อาจทำให้เกิดอาการถอนได้ ทั้งหมดนี้อาจมีผลร้ายแรงทั้งในการทำงานและสุขภาพของผู้ป่วยเองซึ่งอาจนำไปสู่ความตาย
1. ประเภทของยาเสพติดขึ้นอยู่กับชนิดของสารที่ใช้
มีหลายประเภทของยาเสพติดและสารออกฤทธิ์ทางจิตที่ใช้มากที่สุดเป็นเครื่องมือในการรักษาในด้านการแพทย์ . อย่างไรก็ตามส่วนหนึ่งของประชากรใช้สารบางประเภทเหล่านี้เพื่อการพักผ่อนหย่อนใจแม้ว่าจะเป็นอันตรายต่อสุขภาพก็ตาม
แม้ว่าจะมีการจำแนกประเภทที่เป็นไปได้มาก แต่ก็สามารถพิจารณาว่าสารเสพติดสามารถแบ่งออกเป็นสามกลุ่มใหญ่ขึ้นอยู่กับชนิดของผลกระทบที่มีต่อระบบประสาท ดังนั้นสามประเภทของสารเหล่านี้สามารถสร้างยาเสพติดได้สามแบบ
1. จิตบำบัดหรือโรคซึมเศร้า
สารเหล่านี้มีลักษณะการผลิตภาวะซึมเศร้าของระบบประสาทเช่นโดยการลดระดับการกระตุ้นในสมอง สิ่งนี้นำไปสู่การแปลโดยความรู้สึกของความสงบและการผ่อนคลายทางร่างกายและจิตใจความเงียบสงบความเงียบสงบระดับจิตสำนึกที่ลดลง ในกลุ่มนี้เราพบว่าแอลกอฮอล์ฝิ่นและอนุพันธ์ (โคดีนเฮโรอีนและมอร์ฟีน) ยาระงับประสาท (ส่วนใหญ่เป็น barbiturates และ benzodiazepines) และสารระเหยหรือสูดดมเช่นกาว
การพึ่งพาสารประเภทนี้คือการค้นหาความเงียบสงบหรือการผ่อนคลายของหน้าที่บางอย่าง (หรือแอลกอฮอล์ช่วยในการยับยั้งในบางคนโดยการลดการทำงานของหน้าผากและยับยั้งการยับยั้ง)
1. 2. การวิเคราะห์ทางจิตหรือ excitators
สารประเภทนี้มีลักษณะการผลิตเพิ่มขึ้นในการกระตุ้นระบบประสาท ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเช่นความตื่นเต้นที่เพิ่มขึ้นการกระตุ้นให้เกิดการกระตุ้นด้วยมอเตอร์ความว้าวุ่นใจและเพิ่มระดับสติ ในประเภทของสารเหล่านี้คือโคเคนแอมเฟตามีน xanthines (ในหมู่ที่เราหาสารเช่นกาแฟชาและช็อกโกแลตแม้ว่าผลของพวกเขาจะต่ำกว่าที่เหลือ) และนิโคติน
ผู้เสพติดสารประเภทนี้จะเพิ่มกิจกรรมและความรู้สึกเช่นเดียวกับการเพิ่มพลังงาน
1. Psychodisleptics หรือรบกวน
กลุ่มที่สามของสารนี้เป็นลักษณะโดยการปรับเปลี่ยนการทำงานของระบบประสาท, สามารถสร้างการกระตุ้นหรือยับยั้งและโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีผลต่อการรับรู้ . เป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะสร้างภาพลวงตาเช่นภาพหลอนและภาพลวงตา ส่วนประกอบที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดของสารประเภทนี้ ได้แก่ กัญชาและยาหลอนประสาทรวมถึงองค์ประกอบอื่น ๆ เช่น phencyclidine (ใช้เป็นครั้งแรกในการระงับความรู้สึกในการผ่าตัด)
คนที่กินสารเหล่านี้มักจะไปในการค้นหาประสบการณ์การรับรู้และปรากฏการณ์ประสาทหลอนใหม่ ๆ หรือการเพิ่มขึ้นหรือลดลงของการกระตุ้น (เช่นกัญชามีลักษณะพิเศษในการบรรเทาอาการปวดและผ่อนคลาย)
2. ประเภทของยาเสพติดขึ้นอยู่กับชนิดของการพึ่งพาอาศัยกัน
โดยไม่คำนึงถึงประเภทของยาเสพติดที่บริโภค, สารออกฤทธิ์ทางจิตในอวัยวะและเวลานี้จะกลายเป็นที่คุ้นเคยกับการปรากฏตัว เช่นเดียวกับเรื่องที่บริโภคกลายเป็นที่คุ้นเคยและจบลงด้วยการต้องใช้ผลที่สารมีต่อตัวเขา การบริโภคนี้ทำให้ระบบประสาทเริ่มทำงานในลักษณะที่แตกต่างกันปรับตัวให้เข้ากับความคาดหวังว่าในแต่ละครั้งจะกินมากขึ้น
ในแง่นี้เราสามารถพบได้ว่าสารสามารถก่อให้เกิดการพึ่งพาทั้งสองชนิดได้ทั้งทางร่างกายและจิตใจ
2. 1. การพึ่งพาอาศัยกันทางกายภาพ
การพึ่งพาชนิดนี้มักเกิดขึ้นร่วมกับการพึ่งพากายสิทธิ์ . การพึ่งพาอาศัยกันทางกายภาพเกิดขึ้นจากพฤติกรรมที่เป็นอยู่ของสิ่งมีชีวิตต่อการปรากฏตัวของสารทำให้ต้องมีการทำงานที่เป็นนิสัยที่ร่างกายได้กลายเป็นที่คุ้นเคยและสร้างการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพเช่นการเปลี่ยนแปลงระบบทางเดินอาหารการชักอาการอาเจียนหรืออาการปวดหัว
เป็นชนิดของการพึ่งพาที่อาจทำให้เสียชีวิตในกระบวนการเว้นเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงการหยุดชะงักของการบริโภคที่เกิดขึ้นค่อยๆและควบคุม
2. การพึ่งพากายสิทธิ์
การพึ่งพากายสิทธิ์เป็นองค์ประกอบของการติดยาเสพติดที่ มันมีผลต่อการค้นหาอย่างต่อเนื่องสำหรับการบริโภคเนื่องจากความต้องการในการรักษาสถานะที่ประสบความสำเร็จกับการบริโภคของสาร และหลีกเลี่ยงผลกระทบของกระบวนการ homeostatic เมื่อผลของมันได้ผ่าน เป็นประเภทของการเสพติดที่ไกล่เกลี่ยโดยคาดหวังและกำหนดเอง
ตัวอย่างเช่นสารเช่นกัญชาสามารถสร้างการพึ่งพากายสิทธิ์ได้สูงเนื่องจากมีหลายกลุ่มที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มเพื่อนกิจกรรมที่ต้องดำเนินการในเวลาว่างและแม้แต่ภาพสาธารณะที่คนเราต้องการให้
3. กระบวนการเสพติดและการพึ่งพาอาศัยกัน
คำนึงถึงประเภทของการบริโภค, สามารถพิจารณาการดำรงอยู่ของสามขั้นตอนในกระบวนการติดยาเสพติด . แม้ว่าจะเป็นที่ถกเถียงกันว่าทุกคนเป็นประเภทของการพึ่งพายาเสพติดอย่างมากพวกเขามีลักษณะทั่วไปและเกี่ยวข้องกับกระบวนการที่สามารถนำไปสู่การพึ่งพาสารจริง เป็นสิ่งสำคัญในการตรวจจับสัญญาณแรกของการพึ่งพายาเพื่อป้องกันปัญหาที่เลวร้ายยิ่งขึ้นในอนาคต
3. การบริโภคเป็นครั้งคราว
เราพิจารณาการบริโภคเป็นครั้งคราวการบริหารงานของสารในสถานการณ์เฉพาะไม่ค่อยทั่วไปในบริบทที่ไม่มีการบริโภคที่ยืดเยื้อมากในเวลาหรือเป็นการนำเสนอ ความอยาก หรือบังคับให้บริโภค ระยะนี้ไม่ถือว่าโดยทั่วไปว่าเป็นยาเสพติดเพราะแต่ละคนไม่ได้พึ่งพาสารอย่างต่อเนื่องหรือมักจะแสวงหาความวิตกกังวล
อย่างไรก็ตามอาจถือได้ว่าเป็นประเภทของการติดยาเสพติดถ้าเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมเมื่อมีการบริโภค และแม้ว่าจะไม่ได้รับการบริโภคบ่อยครั้งมากก็ตาม แต่เวลาที่เกิดขึ้นอาจทำให้เกิดการขาดการควบคุมได้ ตัวอย่างเช่นผู้ติดสุราประเภท Epsilon มีลักษณะการเมาสุราและปัญหาพฤติกรรมที่มากเกินไปแม้ว่าการบริโภคจะไม่ปกติก็ตาม
3. สถานการณ์การเสพสารเสพติด
เมื่อเวลาผ่านไปการบริโภคสารอาจนำไปสู่สถานการณ์การใช้สิ่งเหล่านี้ได้ ซึ่งการสละสารเสพติดทำขึ้นบ่อยครั้งมากขึ้นและในสถานการณ์ต่างๆหลายชนิดมีความอดทนและต้องการกินมัน
แม้กระนั้นก็ตามความปรารถนาที่จะบริโภคยังไม่อยู่ในระดับที่ไม่สามารถควบคุมได้และสามารถบังคับได้โดยไม่ต้องมีอยู่ มันไม่ได้ถือว่ายังพึ่งพา แต่ถ้ามันไม่ได้ถูกควบคุมมันจะกลายเป็น
3. สถานการณ์การติดยาเสพติด
ขั้นตอนสุดท้ายของกระบวนการเสพติดในคนที่ติดยาเสพติดการใช้ยาเสพติดเป็นสิ่งต้องห้าม, นำเสนอการเลิกบุหรี่ในขณะที่เขาอยู่และสูญเสียการควบคุมการบริโภคของเขา ทำให้เกิดความเสียหายอย่างชัดเจนในด้านต่างๆเช่นแรงงานสังคมหรือนักวิชาการ
4. ตามจำนวนสารที่ติดยาเสพติด
การจำแนกประเภทเหล่านี้ขึ้นอยู่กับการเสพยาเสพติดขึ้นอยู่กับเกณฑ์ต่างๆเช่นขั้นตอนของการพึ่งพาประเภทของสารหรือชนิดของการพึ่งพาที่พวกเขาสร้างขึ้น แต่มีองค์ประกอบอีกอย่างหนึ่งที่ต้องนำมาพิจารณา
และนั่นคือ เป็นไปได้ว่าสถานการณ์การติดยาเสพติดเกิดขึ้นก่อนสารเดี่ยว แต่ก็ยังได้รับการสังเกตว่าในบางกรณีเรื่องเดียวกันอาจกลายเป็นติดยาเสพติดมากกว่าหนึ่งชนิดสะสมผลของการเสพติดยาเสพติดอย่างใดอย่างหนึ่งและ "ฉาย" มันขึ้นอยู่กับการพึ่งพาอีก สำหรับเรื่องนี้การเสพยาเสพติดอีกแบบหนึ่งที่จะต้องพิจารณา ได้แก่
4. Politoxicomania
การติดยาเสพติดประเภทนี้หมายถึงวิชาที่มีการพึ่งพายาเสพติดชนิดหนึ่งทำให้การบริโภคของผู้อื่นโดยทั่วไปเนื่องจากปัญหาการขาดแคลนและความยากลำบากในขณะที่ได้รับยาตัวแรก
จึง สารที่สองยังกลายเป็นเสพติดสำหรับเรื่อง แม้ว่าเขาจะไม่ละทิ้งยาเสพติดตัวแรกของเขา
โดยปกติ polytoxicomania ส่วนหนึ่งเป็นเพราะ ความเอนเอียง ที่ก่อให้เกิดการเสพติด เมื่อคุณเริ่มกินอาหารแล้วการเริ่มต้นการบริโภคของคนอื่นจะง่ายกว่ามากเนื่องจากคุณได้เรียนรู้รูปแบบพฤติกรรมที่นำไปสู่แนวทางเสพติดทั้งหมดในการทดลอง "จุดสูงสุด" แห่งความสุขที่ช่วยลดผลกระทบ การงดเว้น
บรรณานุกรมอ้างอิง:
- สมาคมจิตเวชอเมริกัน (2013) คู่มือการวินิจฉัยและสถิติของความผิดปกติทางจิต ฉบับที่ 5 DSM-V Masson บาร์เซโลนา
- Belloch, Sandínและ Ramos (2008) คู่มือโรคจิตเภท กรุงมาดริด MacGraw-Hill (เล่ม 1 และ 2) ฉบับแก้ไข
- Kirby, K.C. , Marlowe, D.B. , Festinger, D.S. , Lamb, R.J. และ Platt, J.J. (1998) ตารางการจัดส่งใบมีผลต่อการริเริ่มการงดเว้นโคเคน วารสารการให้คำปรึกษาและจิตวิทยาคลินิก, 66, 761-767
- Santos, J.L; García, L.I; Calderón, M.A.; Sanz, L.J.; เดอลอสRíosพี.; ซ้าย, S; Román, P .; Hernangómez, L .; Navas, E; Thief, A และÁlvarez-Cienfuegos, L. (2012) จิตวิทยาคลินิก คู่มือการเตรียม CEDE PIR, 02. CEDE กรุงมาดริด
